Zioła - Tymianek (Thymus vulgaris)

Macierzanka tymianek (Thymus vulgaris) należy do rodziny jasnotowatych. Ta zimozielona, silnie rozrastająca się  krzewinka, zwana potocznie tymiankiem pięknie prezentuje się w zimowym ogrodzie. Starsze okazy nie wymagają okrycia na zimę, ale młodsze należy zabezpieczyć. W sprzedaży oferowanych jest kilka gatunków tymianku  różniących się znacznie między sobą. Jedne mają mocny cytrynowy zapach, inne zaś ozdobne liście. Tymianek zbieramy jako całe ziele z drobnymi listkami. Do potraw używamy rozdrobionych liści otartych ze zdrewniałych łodyżek.Ta krzewinka podobnie jak inne zioła wymaga stanowisk ciepłych i słonecznych, osłoniętych od wiatru. Dobrze rośnie na glebach przepuszczalnych, lekko wapiennych i w miarę żyznych. Nadaje się także do uprawy doniczkowej. Można go rozmnażać przez wysiew nasion lub odkłady ze starszych roślin.
W moim ogródku działkowym  rośnie na glebie piaszczystej i bardzo suchej. Uprawiam go od wielu lat. Lubię to ziółko nie tylko dlatego, że jest urokliwą rośliną, ale także za silny aromat jaki wydziela. W ubiegłym roku zadomowiły się pod nim mrówki, usypały sobie w samym środku rośliny kopczyk. Opuściły to miejsce, gdy wetknęłam w kopczyk gałązki mięty -mrówki nie znoszą jej zapachu. Starzejący się tymianek odmładzam w ten sposób: przyginam wiosną do ziemi kilka ulistnionych łodyżek, przysypuję lepszą ziemią (końce łodyżek muszą wystawać) i podlewam w miarę potrzeby. Po jakimś czasie łodyżki się ukorzenią i roślina zacznie się rozrastać.Jesienią odcinam część kępy i wsadzam do doniczki, by móc w zimie korzystać ze świeżego ziela. Korzystam także z suszonego tymianku, ale w tym roku nie mogłam go ściąć do suszenia, bo było go mało. Wiosna ubiegłego roku podzieliłam kępę, by obdarować znajomych, a potem mrówki znacznie ją uszkodziły.