Dzikie rośliny kwitnące w moim ogródku działkowym


Dzikie, kwitnące rośliny od lat zdobią mój ogródek działkowy. Część z nich ma odmiany ogrodowe o pełnych kwiatach i te nie są atrakcyjne dla owadów. Rośliny kwitnące, które rosną w środowisku naturalnym są nektarodajne i miododajne, przywabiają motyle, pszczoły, trzmiele i inne owady zapylające. Wiele z tych roślin ma właściwości lecznicze.


Ślaz dziki [Malva sylvestris] pojawił się w ogródku kilka lat temu i został na stałe. Nasionko przyniósł wiatr, albo podrzuciły je ptaki. Ta dwuletnia roślina o różowo- purpurowych kwiatach kwitnie od maja do października.
Dziki ślaz [Malva sylvestris] jest miododajną rośliną chętnie odwiedzaną przez owady.
Dziki ślaz [Malva sylvestris] kwitnie od maja do października.
 Dorasta do 120cm, ma długi palowy korzeń i dlatego trudno ją usunąć. Obsypana kwiatami  i torebkami nasiennymi wygląda uroczo. Zawiązuje bardzo dużo nasion,
więc co roku wiosną pojawiają się nowe egzemplarze. Nie przesadzam ich na nowe miejsce Zazwyczaj tworzą ładne kompozycje z rosnącymi obok bylinami i krzewami. Kwiaty ślazu wykorzystuję do robienia leczniczych herbatek.

 
Dwa lata temu, zauważyłam w pobliżu jeżyny rozrośniętą rozetę z dużymi liśćmi. Brzegi liści były piłkowane, a na głównych nerwach wyrastały kolce. Próbowałam roślinę usunąć, ale po oberwaniu kilku kłujących liści zostawiłam ją w spokoju. Postanowiłam cierpliwie czekać, by zobaczyć co z niej wyrośnie. W ubiegłym roku na kolczastej, sztywnej łodydze otoczonej rozetą przylegających do niej bezogonkowych liści ujrzałam podłużną, najeżoną kolcami kwitnącą główkę.Jasnofioletowe kwiaty zakwitały stopniowo okalając ją zwartym pierścieniem. Po pewnym czasie pojawił się drugi taki pierścień. Natomiast zachodzące na siebie liście utworzyły  przy łodydze miseczkę, w której zawsze zbierała się woda. Okazało się, że ta ponad dwumetrowa roślina z  podłużną, kolczastą główką to szczeć pospolita [Dipsacus fullonum] należąca do rodziny szczecinowatych.

Szczeć pospolita [Dipsacus fullonum] jest rośliną miododajną.
Dawniej wykorzystywano ją do gręplowania i wyczesywania wełny. Jej liście i korzenie mają właściwości lecznicze. Szczeć skutecznie wspomaga leczenie boreliozy. Jest też doskonałym materiałem do suchych bukietów, nadaje się także do różnego rodzaju kompozycji florystycznych.
Nie ścinałam główki z dojrzałymi nasionami. Nowych roślin nie ma. Myślę, że nasiona wyjadły ptaki, gdyż są one przysmakiem szczygłów.


Bylica piołun [Artemisia absinthium] to aromatyczna bylina z rodziny astrowatych dorastająca do 150 cm wysokości. W naturze rośnie w pobliżu lasu, na polanach, nieużytkach. Lubi suche, piaszczyste ziemie i dobrze nasłonecznione miejsca.
Bylica piołun [Artemisia absinthium] jest półkrzewem o srebrzystoszarych liściach.
Przyniosłam ze spaceru dwie male roślinki. Rosło ich kilka na poboczu drogi, niedaleko lasu.
Posadzone w ogrodzie osiągnęły spore rozmiary i jedną musiałam usunąć. Bylica piołun ma ładne srebrzyste liście, które sprawiają, że krzew pięknie prezentuje się w ogrodzie. Kwitnie w lipcu i sierpniu. Obsypany jest wtedy drobnymi, żółtymi, koszyczkowymi kwiatuszkami. Ścinam kwitnące pędy tuż przy ziemi. Robię z nich preparaty na opryski. Bylica piołun ma bardzo gorzki smak. Jest rośliną leczniczą. Używana jest w kuchni do przyprawiania potraw, a w przetwórstwie alkoholowym jest surowcem do robienia absyntu i likierów.

W ogródku rośnie już trzeci sezon krwawnica pospolita [Lythrum salicaria]. Ta długowieczna bylina z rodziny krwawnicowatych rośnie w naturze na stanowiskach wilgotnych. W dobrych warunkach może dorastać do2m; jest rośliną ekspansywną. Podobają mi się jej strzeliste, kwiatostany. Różowofioletowe kwiaty już z daleka przyciągają wzrok.
Krwawnica pospolita [Lythrum salicaria] jest rośliną miododajną.
 U mnie w ogródku rośnie w miejscu nieco zacienionym, w ubogiej, suchej glebie, więc nie jest ani wysoka, ani inwazyjna. Jej miododajne kwiatki obsiadają pszczoły, motyle i inne owady. Roślina ma także właściwości lecznicze. Jej zielone pędy wykazują działanie przeciwgorączkowe, przeciwzapalne i ściągające.

W ubiegłym roku do ogrodu przywędrowały chabry bławatki [Centaurea cyanus] i kąkol polny [Agrostemma githago]. Nasiona chabrów mogły zostać przeniesione z wiatrem, ale nasiona kąkolu nie rozsiewają się w ten sposób. Może nasionko kąkolu było przyczepione do przyniesionego z pola kamienia. Dziwne jest to, że oba gatunki wyrosły obok siebie.
Chabry bławatki [Centaurea cyanus] i kąkol polny [Agrostemma githago] wyrosły obok siebie.
Chaber bławatek [Centraurea cyanus] to miododajna roślina należąca do rodziny astrowatych. Jest pospolitym chwastem upraw zbożowych. Zasiedla gleby ubogie w wapń. To roślina wskaźnikowa; na wapiennych glebach nie urośnie.
Wykorzystywana jest w ogrodach do tworzenia naturalistycznych rabat. Doczekała się wielu odmian
ogrodowych. Mam w ogrodzie chaber białawy.W dzieciństwie zrywałam chabry bławatki na miedzach dzielących łany zbóż. Ich jaskrawe, niebieskie główki wychylały się zewsząd  w niezliczonych ilościach. W zbożach rosły też kąkole. Wtedy nie wiedziałam, że to rośliny silnie trujące. Chyba nie specjalnie mi się podobały, bo nie pamiętam bym je zrywała. Chaber bławatek jest rośliną leczniczą. Ma właściwości moczopędne i przeciwzapalne. Niestety w moim ogrodzie został porażony przez szarą pleśń.
Kąkol polny [Agrostemma githago] to pospolity, jednoroczny chwast zbożowy należący do rodziny goździkowatych. Ta jednoroczna, owadopylna roślina o purpurowoliliowych kwiatach stała się gatunkiem zagrożonym. Jej nasiona maja krótką zdolność kiełkowania; niecały rok.W środowisku naturalnym można ją spotkać bardzo rzadko. Wytępiono ją z powodu silnie trujących nasion, które po dostaniu się do mąki powodowały zmianę koloru i nadawały jej goryczkowaty smak.

Naparstnica purpurowa [Digitalis purpurea] to piękna, dekoracyjna, bardzo trująca, dwuletnia roślina. Należy do rodziny trędnikowatych; nadrodzina babkowate. W naturze rośnie na obrzeżach górskich lasów. Objęta jest obecnie częściową ochroną, gdyż nie jest już gatunkiem zagrożonym wyginięciem. Po kilku latach znów niespodziewanie zawitała do mojego ogrodu.
Naparstnica purpurowa [Digitalis purpurea] to roślina dwuletnia.

 W pierwszym roku  roślina tworzy liściową rozetę, a w drugim zakwita. Dzwonkowate kwiaty wyrastają na łodydze jednostronnie. Ich kielichy zwrócone są ku dołowi. Każdy kielich jest silnie owłosiony i posiada ciemne plamy na białym tle.

Naparstnica purpurowa
Naparstnica purpurowa kwitnąca na biało.
Naparstnice są bardzo chętnie odwiedzane przez trzmiele. Ta silnie trująca roślina jest wykorzystywana do produkcji leków nasercowych. Nie należy z niej przyrządzać preparatów na własną rękę, gdyż grozi to śmiertelnym zatruciem. Nawet dotykanie liści może wywołać objawy zatrucia.

Naparstnica purpurowa [Digitalis purpurea] dorasta do 150cm.
 Jestem oczarowana pięknem tej rośliny. Wyrasta w różnych miejscach ogrodu i doskonale się wpasowuje w otoczenie. Kwitnie także na biało i różowo. Nigdy nie wiem jaki kolor kwiatów wytworzy spotkana w ogródku rozeta.

 Ostróżeczka polna [Consolida regalis] trafiła do ogrodu w 2012 roku (pisałam o niej w post w 2012 roku) i znalazła sobie miejsce pod porzeczką złotą. Rośnie w tym miejscu do dziś, ale zajmuje nieco większy obszar. Nigdy wcześniej nie spotkałam ostróżeczki na pobliskich łąkach, czy nieużytkach. W tym roku zakwitła również po przeciwległej stronie ogrodu. Bardzo lubię te kwitnące na niebiesko rośliny; zdarzają się też egzemplarze o białej i różowej barwie kwiatów. Wysiewają się corocznie, obficie i długo kwitną, a wymagają jedynie ścięcia po przekwitnięciu. Kwiaty pięknie się zasuszają i można je wykorzystać do suchych bukietów.
Ostróżeczka polna [Consolida regalis] to długo kwitnąca dzika roślina.
Ostróżeczka polna [Consolida regalis] ładnie komponuje się z białymi kwiatami krwawnika kichawca[Achillea ptarnica].

Krwawnik kichawiec [Achillea ptarmica] należy do rodziny astrowatych. Występuje w Europie w stanie dzikim. Ogrodowy ma kwiaty pełne. Jest byliną dorastająca do 80cm. Rozrasta się za pomocą korzeni rozłogowych. Ma właściwości lecznicze. Roślina dorasta do 60-80cm. Kwitnie od czerwca do września. Kwiaty koloru białego zebrane są w luźne baldachogrona. Zasuszone, podobnie jak ostróżeczka polna bardzo długo zachowują kolor.
Krwawnik kichawiec [Achillea ptarmica]
Krwawnik kichawiec [Achillea ptarmica] i ostróżeczka polna [Consoida regalis] to długo kwitnące rośliny. Wiechowate, niebieskie kwiaty ostróżeczki i białe, kuliste koszyczki krwawnika kichawca tworzą w ogrodzie udaną kolorystycznie i zróżnicowaną strukturalnie kompozycję.