Miodunka (Pulmonaria) należy do rodziny ogórecznikowatych.W Polsce występuje pięć gatunków miodunek w naturalnym środowisku, a tylko trzy z nich uprawia się w ogrodach. Są to miodunki: wąskolistna (Ppulmonaria angustifolia),plamista (Pulmonaria oficinalis) i czerwona (Pulmonaria rubra). Często uprawiany jest u nas gatunek miodunki pochodzącej z Włoch - miodunka pstra (Pulmonaria saccharata). Wszystkie miodunki to niskie byliny o ozdobnych liściach i kwiatach. Odmiany miodunki pstrej mają liście od prawie białych do drobno kropkowanych. Miodunki dorastaja 30-40 cm wysokości. Kwitną od marca do maja. Ich szorstkie liście, upstrzone srebrzystymi plamkami i kropkami rozwijają się równocześnie z kwiatami.Pojawiające się na owłosionych łodyżkach kwiaty zmieniają barwę. Początkowo różowe lub czerwone, w miarę przekwitania przyjmują kolor niebieskofioletowy. Tylko ceglastoczerwone kwiaty miodunki czerwonej nie przebarwiają się.
Najlepsze dla tych roślin stanowisko to miejsce półcieniste, a podłoże przepuszczalne, zasobne w próchnicę i przeciętnie wilgotne.
Te byliny o krótkich pełzających kłączach, tworzące zwarte kępy, nie są roślinami ekspansywnymi. Można je sadzić jako rośliny okrywowe lub z przodu rabaty, pod drzewami i krzewami oraz w cienistych miejscach na skalniakach.
Odmiany o plamistych, prawie białych liściach mogą stanowić doskonałe tło dla roślin cebulowych, które kwitną wczesną wiosną. Ładnie się komponują z zawilcami, paprociami, funkiami,czy niezapominajkami.
Miodunki łatwo się rozmnaża przez podział kęp wiosną (po przekwitnięciu) lub wczesną jesienią. Mimo, że są mrozoodporne, młode rośliny można okryć przed zimą gałązkami świerkowymi. Nasiona miodunki, podobnie jak fiołków są często roznoszone przez mrówki, a więc można je spotkać w różnych miejscach ogrodu.
Najczęstszą chorobą tej pięknej byliny jest mączniak. Zaatakowane rośliny pokryte mączystym nalotem należy opryskać jednym z preparatów grzybobójczych.
W ubiegłym roku posadziłam w ogródku działkowym miodunkę pstrą. Wybrałam dla niej miejsce w pobliżu studni, przy bocznej ścianie altany. Myślę, że w półcieniu jaki daje altana i zwisający z niej wiciokrzew będzie dobrze rosła. Przed zimą ją okryłam i mam nadzieję, że pięknie będzie wyglądała wiosną w
 | ||
| miodunka (Pulmonaria) |
Te byliny o krótkich pełzających kłączach, tworzące zwarte kępy, nie są roślinami ekspansywnymi. Można je sadzić jako rośliny okrywowe lub z przodu rabaty, pod drzewami i krzewami oraz w cienistych miejscach na skalniakach.
Odmiany o plamistych, prawie białych liściach mogą stanowić doskonałe tło dla roślin cebulowych, które kwitną wczesną wiosną. Ładnie się komponują z zawilcami, paprociami, funkiami,czy niezapominajkami.
Miodunki łatwo się rozmnaża przez podział kęp wiosną (po przekwitnięciu) lub wczesną jesienią. Mimo, że są mrozoodporne, młode rośliny można okryć przed zimą gałązkami świerkowymi. Nasiona miodunki, podobnie jak fiołków są często roznoszone przez mrówki, a więc można je spotkać w różnych miejscach ogrodu.
Najczęstszą chorobą tej pięknej byliny jest mączniak. Zaatakowane rośliny pokryte mączystym nalotem należy opryskać jednym z preparatów grzybobójczych.
W ubiegłym roku posadziłam w ogródku działkowym miodunkę pstrą. Wybrałam dla niej miejsce w pobliżu studni, przy bocznej ścianie altany. Myślę, że w półcieniu jaki daje altana i zwisający z niej wiciokrzew będzie dobrze rosła. Przed zimą ją okryłam i mam nadzieję, że pięknie będzie wyglądała wiosną w
towarzystwie innych bylin rosnących na wąskiej rabatce.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz