Bergenia (Bergenia)

Bergenia sercolistn

Bergenia (Bergenia)  to piękna, niezawodna i długowieczna bylina  łatwo przystosowująca się do rozmaitych warunków. Tworzy grube, płożące się kłącza z których wyrastają liście. Ozdobą rośliny są nie tylko kwiaty, ale także grube, skórzaste, okrągłe, jajowate lub szerokoeliptyczne zebrane w rozetę liście
Większość bergenii ma liście zimozielone. Można je przez cały rok wykorzystywać do robienia bukietów, bo bardzo ładnie wyglądają w połączeniu z innymi kwiatami, chętnie wykorzystywane są przez florystów.
Kwiaty bergenii  zebrane  w wiechy umieszczone na końcach grubych, mięsistych  często krwistoczerwonych pędów przybierają kształt dzwonkowaty lub kubkowaty. Pięciopłatkowe kwiaty mają barwę białą, purpurową, ale najczęściej różową  w różnych odcieniach. Rośliny kwitną od marca do maja, a niektóre odmiany powtarzają kwitnienie jesienią.

Jest kilka odmian bergenii uprawianych w naszym kraju. Najbardziej znany gatunek bergenii to bergenia sercolistna (Bergenia cordifolia).

Właśnie taką bergenię posadziłam w moim ogródku działkowym  kilkanaście lat temu. Rośnie pod jabłonią na suchej, piaszczystej glebie, zasilanej niewielką dawką kompostu. Ta niezwykle żywotna i długowieczna roślina odporna jest na suszę,  zachwaszczenie i zanieczyszczone powietrze. Raz wysadzona potrafi przetrwać w jednym miejscu wiele lat. Lepiej kwitnie na glebie ubogiej  w składniki pokarmowe, na glebach żyznych  tworzy za to okazałe rozety liściowe.
Posadziłam parę lat temu tę roślinę w ogródku za balkonem i rośnie doskonale, a jest to bardzo nasłonecznione miejsce  Jesienią także przed blokiem wsadziłam kilka sadzonek. Raz podlane, mimo braku opadów przyjęły się.
Jedyna praca jaką trzeba przy bergenii wykonać, to usunięcie wiosną zeschniętych liści i przekwitniętych kwiatostanów.

Bergenie można rozmnażać przez podział kępy wczesną wiosną albo można podzielić kłącza na fragmenty długości 3-10 cm i posadzić w inspekcie. Ukorzenią się do czerwca i będzie je można wysadzić na miejsce stałe. Można  też na początku zimy wysiać nasiona do skrzynek i zostawić na zewnątrz, aby przemarzły a wiosną wstawić do inspektu. Wzejdą po 2-3 tygodniach. Siewki trzeba przepikować do doniczek - młode roślinki na miejsce stałe powinny trafić w przyszłym roku.

Bergenia to roślina uniwersalna. Może rosnąć  na skalniaku w pełnym słońcu, w cieniu drzew, gdzie inne rośliny nie chcą rosnąć, na stokach i zboczach także tych kamienistych, jako roślina pojedyncza  czy też posadzona w grupach. Nadaje się do ogrodów naturalistycznych i można ją  posadzić również nad brzegiem zbiorników wodnych. Efektownie wygląda posadzona w towarzystwie krzewów np. różaneczników, trzmieliny. Ja posadziłam obok dąbrówkę rozłogową i funkię.

Bergenia znana jest jako roślina lecznicza i garbarska.