 |
| Zawilec wielkokwiatowy |
Zawilce (Anemone) - należą do rodziny jaskrowatych (Ranculaceae). Jest wiele odmian tych kwiatów; jedne kwitną wiosną, inne latem lub jesienią. Oznaką nadchodzącej wiosny są zawilce kwitnące w naszych lasach.Tworzą obszerne kobierce. Są pod ścisłą chroną i nie wolno ich zrywać.
Mam w ogródku działkowym zawilce wielkokwiatowe (Anemone sylvestris). Posadziłam je w pobliżu altanki, w sąsiedztwie dużej hortensji ogrodowej. To miejsce nie jest dla nich najlepsze, gdyż hortensja wymaga podłoża zdecydowanie kwaśnego, a zawilce wapiennego.Muszę uważać przy zasilaniu, by nie podsypać im siarczanu amonu, który przeznaczony jest dla hortensji. Miałam je przesadzić na inną rabatę, ale skoro dobrze rosną nie będę ich męczyć
Zawilce wielkokwiatowe dorastają do 30-40 cm wysokości. Kwitną od kwietnia do czerwca. Na pojedynczych pędach osadzone są białe kwiaty. Jeżeli się im przyjrzymy to zauważymy jak ich płatki na wietrze delikatnie się kołyszą. Po przekwitnięciu tworzą puszyste, bawełniane nasienniki, z których nasiona rozsiewane są przez wiatr. Te miododajne rośliny są trujące.Można je rozmnażać z nasion lub przez pobranie nowych roślinek wytwarzanych przez rozrastająca się bryłę korzeniową. Rośliny wymagają umiarkowanie wilgotnej gleby i słonecznego stanowiska.
Mam też odmianę zawilców o różowej barwie kwiatów, które rozwijają się jesienią i kwitną do pierwszych przymrozków. Świeżo ukorzeniona roślinka zimę spędza w doniczce zadołowanej w inspekcie.Wiosną znajdę dla niej miejsce na rabacie.Jest mrozoodporna, więc powinna przetrwać zimę.
Mam w ogródku działkowym zawilce wielkokwiatowe (Anemone sylvestris). Posadziłam je w pobliżu altanki, w sąsiedztwie dużej hortensji ogrodowej. To miejsce nie jest dla nich najlepsze, gdyż hortensja wymaga podłoża zdecydowanie kwaśnego, a zawilce wapiennego.Muszę uważać przy zasilaniu, by nie podsypać im siarczanu amonu, który przeznaczony jest dla hortensji. Miałam je przesadzić na inną rabatę, ale skoro dobrze rosną nie będę ich męczyć
Zawilce wielkokwiatowe dorastają do 30-40 cm wysokości. Kwitną od kwietnia do czerwca. Na pojedynczych pędach osadzone są białe kwiaty. Jeżeli się im przyjrzymy to zauważymy jak ich płatki na wietrze delikatnie się kołyszą. Po przekwitnięciu tworzą puszyste, bawełniane nasienniki, z których nasiona rozsiewane są przez wiatr. Te miododajne rośliny są trujące.Można je rozmnażać z nasion lub przez pobranie nowych roślinek wytwarzanych przez rozrastająca się bryłę korzeniową. Rośliny wymagają umiarkowanie wilgotnej gleby i słonecznego stanowiska.
Mam też odmianę zawilców o różowej barwie kwiatów, które rozwijają się jesienią i kwitną do pierwszych przymrozków. Świeżo ukorzeniona roślinka zimę spędza w doniczce zadołowanej w inspekcie.Wiosną znajdę dla niej miejsce na rabacie.Jest mrozoodporna, więc powinna przetrwać zimę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz