Mirt zwyczajny - Myrtus communis

Od dziecka zajmowała mnie bardzo uprawa kwiatów, zarówno doniczkowych jak i  ogrodowych. Lubiłam je sadzić, przesadzać, podlewać i obserwować jak rosną i kwitną. Pamiętam, jaki przeżyłam szok, gdy mój prawie metrowy mirt zaczął tracić swoje drobne listki i w ciągu dwóch dni zostały tylko nagie pędy. Musiałam się z nim  rozstać.Minęło pół wieku,  a w naszym domu znów pojawił się mirt.Teraz wiem  jak go uprawiać i co zrobić, gdy zaczyna gubić listki. 

Trzy lata temu dostałam małą gałązkę.Wsadziłam ją do mieszaniny  torfu  i piasku (stosunek 1:1), przykryłam słoiczkiem  i ukorzeniła się .Mirt zwyczajny (Myrtus communis) ma pokrój krzaczasty, a odpowiednio przycinany - drzewiasty. Skórzaste listki mirtu przyjemnie pachną. Wczesnym latem roślina obsypana jest drobnymi, białymi kwiatkami .Mimo, że wolno rośnie,  osiągnęła po 3 latach znaczne rozmiary. 

Mirt nie lubi upałów, woli rosnąć w chłodnych pomieszczeniach. Ja wystawiłam doniczkę po majowych przymrozkach na balkon i zabrałam dopiero w  październiku. Mirt stał na parapecie okiennym, nie dosięgały go promienie słoneczne. Pamiętałam, by go codziennie podlać, w upalne dni nawet dwukrotnie, gdyż  przesuszenie ziemi może być dla rośliny zabójcze. Kiedyś, przez parę dni nie był podlany, zeschnięte listki zaczęły opadać, gałązki się ogałacały. Przycięłam go mocno a doniczkę wstawiłam na kilka godzin do miski z wodą. Pomogło.Roślina znów się zazieleniła. Wiosną skróciłam dość znacznie łodyżki, by nadać mu kulisty kształt. Latem podlewam dość obficie, a zimą tak, by ziemia nie przeschła. Nawożę wiosną i latem nawozami o małej zawartości wapnia. Przesadzam, gdy widzę, że korzenie nie mieszczą się w doniczce. Lubi ziemię żyzną, próchniczą, o lekko kwaśnym odczynie. Przy przesadzaniu należy zwrócić uwagę, by nie posadzić go głębiej lub płycej niż rósł dotychczas.